جراحی زیبایی

پیامبری که پسرخاله حضرت عیسی(ع) بود

حضرت یحیی بن زکریا (ع) یکی از پیامبران بنی اسرائیل است که نام مبارکش پنج بار در قرآن آمده است. خداوند در قرآن مجید مى فرماید: «یا زَکَریا إنّا نُبَشِّرُکَ بِغُلام اسمُهُ یَحیى لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمیّا» «اى زکریا همانا ما بشارت مى دهیم تو را به فرزندى که نامش یحیى است که قرار ندادیم پیش از این براى او همنامى»

حضرت زکریا وقتی به سن پیری رسید، چون فرزندی نداشت و بیم داشت نبوت به دست نااهلان برسد، از خداوند خواست فرزندی به وی عطا کند تا وارث او و وارث آل یعقوب باشد. خداوند نیز حضرت یحیی را به وی ارزانی داشت.

حضرت یحیی بن زکریا (ع), حضرت یحیی‌ (ع), زندگینامه حضرت یحیی‌(ع)

مقام حضرت یحیی(ع) در مسجد اموی شام

پیامبری که در کودکی به مقام نبوت رسید
در قرآن نام حضرت یحیی پنج بار آمده و چند فضیلت نیز برای او بیان شده است؛ ایمان وی به حضرت عیسی علیه السلام، پارسایی و عفت و ترک آمیزش با زنان و نیز اعطای مقام نبوت در کودکی از جمله ویژگی‌ها و فضیلت‌های حضرت یحیی است که در قرآن به آن اشاره شده است. در احادیث آمده که حضرت یحیی در سه سالگی به مقام نبوت نایل شد و در پنج سالگی در جمع بنی اسرائیل سخن گفت و آنان را موعظه کرد. مادر وی خواهر یا خاله حضرت مریم بوده و خودش پسر خاله و تصدیق کننده حقانیت عیسی علیه السلام بود.

حضرت یحیی‌ در سوره آل عمران به «حَصور» توصیف شده است. حَصور از حصر به معنی کسی است که از جهتی در محاصره است و طبق روایات به معنی خوداری کننده از ازدواج است. حَصور کسی است که غریزه‌ها و هوس‌های دنیایی را ترک گفته است. کتاب تورات حضرت موسی(ع)، کتاب حضرت یحیی نیز بوده است و صفات و ویژگی‌های مشترک حضرت یحیی‌(ع) و حضرت عیسی‌(ع) عبارت است از: زهد فوق‌العاده، ترک ازدواج، تولد اعجاز آمیز، نسب بسیار نزدیک. حضرت یحیی‌ و حضرت عیسی‌ هر دو در کودکی به مقام نبوت رسیدند و مفهوم اسم آنها به معنی زنده است.

از عبادت و زهد و دنیا گریزی و گریه‌های حضرت یحیی احادیث فراوانی رسیده است. نقل است که جامه‌اش از لیف (پوست درخت خرما)، خوراکش از برگ درختان و نان جو، و فرش و بسترش زمین بود. خانه‌ای نداشت و وقتی شب فرا می‌رسید، هر جا که بود، همان جا می‌ماند و شب را به صبح می‌رساند.

خداوند در آیات ۱۲و ۱۳و ۱۴و ۱۵ سوره مریم در مورد حضرت یحیی(ع) می‌فرماید:
«یا یحیی خُذِ الکتاب‌َ بقوّه‌؛ ای یحیی، کتاب [تورات] را با قوّت و قدرت بگیر‌.»
«و آتیناه الحُکم‌َ صبیا؛ ما فرمان نبوّت و عقل و هوش و درایت را در کودکی به او دادیم‌.»

«و حناناً من لَدُنا و زکاه؛ با لطف خاص خود به او رحمت و مهربانی و پاکی و پارسایی دادیم.»
«و کان‌َ تَقیا؛ او پرهیزگار بود.»
«وَ براً بوالدیهِ؛ او را نسبت به پدر و مادرش خوش رفتار و نیکوکار و پر محبّت قرار دادیم.»
«وَ لَم‌ْ یکن‌ْ جباراً عصیاً؛ او مردی ستمگر و معصیت‌کار و آلوده به گناه نبود.»